Zezwolenia na pobyt czasowy – karta pobytu czasowego

​

Zezwolenie na pobyt czasowy może zostać udzielone na czas, który – jak wynika z przedstawionych w urzędzie dokumentów – jest niezbędny do realizacji celu pobytu w Polsce (czyli np. pracy, studiów, itp.), w większości przypadków nie krótszy jednak niż 3 miesiące i nie dłuższy niż 3 lata.

​

Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę:

 

Jeśli podstawą ubiegania się o zezwolenie na pobyt ma być praca, cudzoziemiec powinien wystąpić o udzielenie mu zezwolenia na pobyt czasowy i  pracę. Daje ono prawo do legalnego pobytu w Polsce oraz do podjęcia legalnej pracy. W konsekwencji nabycia tego uprawnienia, cudzoziemiec otrzyma kartę pobytu.

​

Aby uzyskać zezwolenie na pobyt czasowy i pracę cudzoziemiec musi mieć pracodawcę, który oferuje mu konkretną pracę i konkretne warunki zatrudnienia (reguluje to Ustawa o Cudzoziemcach).

 

Cudzoziemiec musi osobiście złożyć wniosek do urzędu wojewódzkiego – przy składaniu wniosku zostaną pobrane od niego odciski palców.

 

Podstawowy zestaw dokumentów niezbędny do złożenia wniosku o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę powinien zawierać:

​

• wypełniony i podpisany wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy;

• ważny dokument podróży – kserokopie wszystkich wypełnionych stron + oryginał do wglądu;

• 4 aktualne, kolorowe, fotografie biometryczne;

• wypełniony i podpisany przez pracodawcę załącznik nr 1 do wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt czasowy;

• aktualny wypis z KRS lub CEIDG pracodawcy;

• informację starosty o sytuacji na lokalnym rynku pracy lub zezwolenie na pracę lub dokumenty potwierdzające zwolnienie z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę;

• oświadczenie pracodawcy wskazujące jego intencję zatrudnienia cudzoziemca na warunkach wskazanych w opinii starosty;

• ubezpieczenie zdrowotne;

• dokumenty potwierdzające posiadanie miejsca zamieszkania w Polsce;

• jeśli cudzoziemiec przebywał dotychczas w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy – karta pobytu oraz decyzja wojewody w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt – kopie + oryginały do wglądu;

• jeśli cudzoziemiec pracował w Polsce w roku poprzedzającym rok złożenia wniosku o zezwolenie należy przedstawić dokumenty potwierdzające legalność zatrudnienia przez ten czas (PIT, zaświadczenie o niezaleganiu w podatkach, dotychczasowe umowy, rachunki, etc.);

• dowód opłaty skarbowej za udzielenie zezwolenia – 440 zł.

 

Urząd wojewódzki zawsze może poprosić o przedstawienie dodatkowych dokumentów, które potwierdziłyby deklarowany cel pobytu i stan rzeczy – dokumenty należy uzupełnić w terminie wskazanym w wezwaniu.

 

Jeśli decyzja wojewody w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę jest pozytywna, to cudzoziemiec otrzyma kartę pobytu (płatna 50 zł).

Jeśli cudzoziemiec (np. Białorusin, Rosjanin, Ukrainiec) posiada ważną Kartę Polaka, to jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę (pod warunkiem potwierdzenia posiadanych uprawnień) w czasie ważności Karty Polaka.  W tym wypadku Kartę Polaka należy skserować i przechowywać w aktach osobowych pracownika. Należy jednak pamiętać, że aby móc go zatrudnić, posiadacz Karty Polaka również musi posiadać ważny dokument pobytowy (np. wizę, zezwolenie na pobyt). Karta Polaka potwierdza przynależność do narodu polskiego, ale sama w sobie nie jest dokumentem uprawniającym do pobytu w Polsce.

 

Warto wiedzieć, że jeśli pracodawca uzyskał wcześniej zezwolenie na pracę dla danego pracownika na tych samych warunkach pracy, na podstawie których cudzoziemiec ubiega się obecnie o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę, to zezwolenie na pracę zostanie unieważnione. Zezwolenie na pobyt czasowy i pracę zastępuje bowiem zezwolenie na pracę dla danego pracodawcy. Zezwolenie na pracę daje pracownikowi prawo do pobytu i pracy na rzecz konkretnego pracodawcy (chyba że cudzoziemiec jest zwolniony z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę). W tym konkretnym przypadku, w trakcie procedury (czyli po złożeniu dokumentów nie zawierających braków formalnych lub jeśli zostały one uzupełnione w terminie podanym w wezwaniu) praca i pobyt są uznawane za legalne do czasu wydania decyzji wojewody.

​

Zmiana pracodawcy:

​

Jeśli cudzoziemiec należy do kategorii cudzoziemców, którzy są zwolnieni z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę w Polsce, to konkretny pracodawca nie jest wskazany w decyzji wojewody. Tym niemniej jednak, aby uzyskać zezwolenie i tak musi mieć konkretnego pracodawcę, który proponuje mu konkretne warunki zatrudnienia.

 

Jeśli natomiast cudzoziemiec nie należy do kategorii cudzoziemców zwolnionych z obowiązku posiadania zezwolenia na pracę, w decyzji wojewody zostanie wskazany konkretny pracodawca, na rzecz którego może on podjąć pracę na konkretnych – wskazanych w decyzji wojewody – warunkach (tj. stanowisko pracy, najniższe wynagrodzenie, które może  otrzymywać, wymiar czasu pracy, rodzaj umowy). Oznacza to, że nie może on podjąć legalnej pracy u innego pracodawcy niż ten, który został wskazany w decyzji wojewody bez zmiany zezwolenia. Jeśli cudzoziemiec chce podjąć pracę dodatkową dla innego pracodawcy, niż ten, który jest wskazany w decyzji, dodatkowy pracodawca musi uzyskać zezwolenie na pracę. Jeśli natomiast cudzoziemiec chce zmienić zupełnie pracodawcę, cudzoziemiec musi wystąpić o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę od nowa.

​

Kiedy zezwolenie zostanie unieważnione?

​

Wojewoda cofa, czyli unieważnia zezwolenie na pobyt czasowy i pracę, jeżeli praca  określona w zezwoleniu uległo zmianie (np. zmienił się pracodawca lub stanowisko pracy) lub wysokość wynagrodzenia została obniżona, a zezwolenie to nie zostało zmienione.

 

Zezwolenie zostanie także unieważnione, jeśli cudzoziemiec utracił pracę u pracodawcy (na pracę u którego otrzymał zezwolenie) i nie poinformował pisemnie wojewody o tym fakcie w przeciągu 15 dni roboczych od dnia utraty pracy.